Dr Ellie Vasiladioti - Ελευθερια Βασιλαδιωτη

Για να βοηθήσω τους ασθενείς μου να αξιοποιήσουν στον καλύτερο δυνατό βαθμό τις δυνατότητές τους και να πετύχουν τους στόχους τους, χρησιμοποιώ μια ποικιλία εργαλείων. Η φαρμακευτική αγώγη είναι συνηθως ένα σημαντικό, συχνά καίριο όπλο στη θεραπευτική μου φαρέτρα.  Σχεδόν ποτέ δεν είναι όμως το μοναδικό εργαλείο και σίγουρα όχι απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι ενας ασθενής σε επαφή μαζί μου. 

Για μια λειτουργική ζωή, όπου η νευροδιαφορετικότητα δεν σημαίνει αυτόματα δυσλειτουργία στην καθημερινή ζωή, χρειάζονται πολλά διαφορετικά κομμάτια, σαν ενα παζλ. Χρειάζονται αλλαγές στο περιβάλλον του παιδιού, στο σπίτι, στην οικογένεια, στην καθημερινή ζωή, στο σχολείο. Χρειάζεται κατανόηση από το περιβάλλον, ευνοϊκές συνήθειες και τέλος η πολυπόθητη αυτογνωσία.  Να γνωρίζει το ίδιο το άτομο για τις προκλήσεις και τα δυνατά του σημεία, προκειμένου να κάνει σοφές επιλογές τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα όσον αφορά τις ανάγκες του - ώστε να στρώσει το δρόμο προς τους στόχους του όπως καλύτερα αρμόζει σε αυτό. Το ταξίδι προς την αυτογνωσία ειναι για μένα η μεγαλύτερη επένδυση στο μέλλον των ασθενών μου. Ως εκ τούτου, ένα μεγάλο μέρος των συναντήσεων ασθενών μου αφορούν άλλα κομμάτια του παζλ εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή που ενδεχομένως  να παίρνουν. 

Συνήθως χρείαζεται χρόνος για να βρούμε ποιές αλλαγές στο περιβάλλον και τις συνήθειες ταιριάζουν και βοηθούν το συγκεκριμένο παιδί / έφηβο. Δεν υπάρχει άλλη λύση από το να δοκιμάσουμε διάφορες προσεγγίσεις ώσπου να βρούμε την / τις κατάλληλη/λες. Επιπλέον, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για αλλαγές και επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων καθώς το παιδί μεγαλώνει και περνά από νέες αναπτυξιακές φάσεις. 

Στην αρχή, η ευθύνη ανήκει στο περιβάλλον του παιδιού , στους ενήλικες γύρω του, να διασφαλίσουν ότι τα κομμάτια του παζλ είναι στη θέση τους. Πολλοί γονείς ανησυχούν ότι η περισσή βοήθεια από τους ίδιους ή άλλους ενήλικες θα στερήσει στα παιδιά τη δυνατότητα να εξελιχθούν και να γινουν υπεύθυνα. Γνωρίζω εκ πείρας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών και των νέων προσπαθούν να αναλάβουν σταδιακά την ευθύνη για την καθημερινότητα τους και το μέλλον τους, το καθένα με βάση τις δικές του συνθήκες και δυνατότητες. Όταν είναι έτοιμα και ξέρουν πώς, κάνουν το επόμενο βήμα προς την εξέλιξη και την υπεθυνότητα. Είναι ζωτικό να παρατηρούμε και να επιβεβαιώσουμε την πρόοδό τους και την επιθυμία τους να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν - φυσικά αυτό ισχύει για όλα τα παιδιά - αλλά, όσα ζουν με περισσότερες προκλήσεις λόγω των δυσκολιών που οδήγησαν στη διάγνωση ή την αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς, το χρειάζονται περισσότερο. Και ο γονέας / κηδεμόνας πρέπει να μάθει να βλέπει το παιδί του εκέι που όντως είναι και σταδιακά να αφήσει το παιδί να αναλάβει την ευθύνη, τόση όση μπορεί να <<σηκώσει >> σε κάθε φάση. 

Μπορείτε να έρθετε σε επαφή μαζί μου για αξιολόγηση,  ιατρική παρακολούθηση και ενδεχόμενη φαρμακευτίκη θεραπεία για ΔΕΠΥ, άγχος, κατάθλιψη ή διαταραχές ύπνου. Εαν κατά την αξιολόγηση ή παρακολούθηση διαπιστωθεί μια εικόνα συμπτωμάτων που απαιτεί ομάδα ειδικών σε συνεργασία, μπορεί να χρειαστεί παραπομπή σε άλλη δομή, για παράδειγμα BUP.  Δεν παρέχω κατά βαση ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες αλλά χρησιμοποιώ θεραπευτικά εργαλεία στις επισκέψεις μου, μεταξύ άλλων από τη διαλεκτική συμπεριφορική και τη γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία. Στόχος μου είναι - ιδανικά - ο/η ασθενής μου και οι δικοί του/της να φύγουν από το Ιατρείο με την αίσθηση «Αξίζω ακριβώς όπως είμαι και ταυτόχρονα μπορώ ακόμα να κάνω αυτή την αλλαγή που θα με οδηγήσει ένα βήμα πιο κοντά στους στόχους μου».